vrijdag 7 juni 2013

Dat was Guard (bewaker) nummer 4 !!!!!

Hallo Blogvolgers,
Gisteravond zijn we bewaker nummer 4 kwijt geraakt. Deze hoefde we niet zelf te ontslaan Mr Annan was plotseling met de noorderzon vertrokken.
Ik zal even uitleggen hoe het werkt met de bewakers. Wij hebben 24 uur per dag bewaking, dit zijn dus 3 shifts van 8 uur. Dan zouden we dus 3 bewakers moeten hebben. Maar omdat iedereen wat meer salaris wil hebben ze het 2 shift model bedacht. Wij hebben dus 2 in plaats van 3 bewakers en zij draaien dus diensten van 12 uur.
Deze bewakers leven dus bij ons op het terrein, en delen een keuken, douche en toilet.
Verder genieten ze van de overschotten uit de keuken en van alle voordelen die het leven bij Hetty en Hans met zich meebrengen.

Inmiddels is de staff al tweemaal vervangen,
Nummer 1:
Stond midden in de nacht in de keuken,.........(had een sleutel achter gehouden) hup op staande voet van het terrein af.
Nummer 2:
Deze was doof en blind, en sliep gemiddeld meer dan een kat........dat zijn allemaal lastige competenties als je nachtwaker ben
Nummer 3:
Kwam vertellen dat hij 3 dagen naar zijn geboorte dorp moest,......liet zijn minderjarige zoon achter bij ons en kan doodleuk 14 dagen later aanzetten, of dat er niets aan de hand was.
Nummer 4:
Was dus plotseling verdwenen gisteravond, met geld van zijn collega,.........1000 Bengaal Taka (10 euro).
Deze mensen hebben een vreemde gedachten en staan ook nergens vreemd van te kijken,...........
Het zou niet eerlijk zijn als je zeg dat de Bengalen niet te vertrouwen zijn, dan zou je een heel volk gaan generaliseren. Maar we hebben buiten de ervaringen met de bewakers nog een aantal vervelende ervaringen achter de rug. Vietnam was zo anders met Loan, haar familie daar waren we volledig vertrouwd mee. Hier moet alles echt op slot, en geef je geen sleutel meer af in vertrouwen.
Het is jammer maar het is zo.


Daar word ik zo moe van..........sweet dreams !!!!!!!

Bono heeft een Bangaalse vriend Allaidan.

Allaidan laat Bono s'middags en s'avonds om 22:00 uit

dinsdag 4 juni 2013

Hieperde piep Hoera

Vandaag is het precies een jaar geleden dat we een kleinkind geschonken kregen. Gabriella Doortje  werd geboren. Mama Brenda en Papa Bryan konden hun geluk niet op. Dat is alweer een jaar geleden,..........wat gaat de tijd vlug......... het is echt waar de tijd vliegt. Als de dag van gisteren zie ik ons nog zitten in het Ruwaard van putten ziekenhuis. Samen met Hetty, Martin, Bryan en Silvia. Toen was het wonder geschied. en nu is zij alweer 1 jaar oud.
Laten we ervan uitgaan dat dit eerste jaar er een wordt van vele gelukkige jaren van gezondheid en geluk.


Vanuit Bangladesh, Gabriella xxxxx van Opa.


Gabriella met Ome Martin
 
Gabriella met Oma op de Bank