Maandag weer aan het werk met de Evides collega's.

Nog maar nauwelijks het van ons wintersport adres vertrokken en het werk is alweer begonnen. Vanaf het vliegveld in Munchen is werk wat de klok slaat. maandag zijn Jos en zijn vrouw Trudy ook weer in HCMC en daar gaan we natuurlijk ook mee aan het werk. En onze trainee William Veldman staat maandag as op de stoep van Sawaco. William blijft een 1/2 jaar dus die gaat behoorlijk aan het project bijdragen. Allemaal weer nieuwe avonturen dus. Verder zal de uitrol van de caretakers, ook een hoofdrol krijgen de komende maanden. We hebben genoeg te doen dus. Tijdens ons korte bezoek in Nederland heb ik uiteraard Evides en de collega's bezocht, het is leuk om te merken dat redelijk veel collega's het blog volgen. Verder zal een behoorlijk aantal Evides infra collega's Vietnam dit jaar komen bezoeken voor werk. Een leuke en goede ontwikkeling, die voor alle partijen belangrijk is. op het moment dat ik dit zit te tikken belt Jos Boerman ons vanaf Amsterdam airport, terwijl wij in Munchen zitten, beide onderweg naar Vietnam, "het leven is leuk". Op naar nieuwe avonturen.

Zo de wintersport zit er weer op

Zo de wintersport zit er weer op, Jammer genoeg zit het er wee op een heerlijk weekje met een gedeelte van de familie en met Martin en Renske. Jammer genoeg niet met Brenda maar die komt naar Vietnam toe over drie weekjes. wat een top week zeg hier in Oostenrijk. Eén dagje sneeuw en verder een strak blauwe hemel. En dit met vrienden en familie, die we nu weer voor een lange tijd moeten gaan missen. wij vertrekken morgen via Munchen naar Vietnam, hier is het -10 gr celcius en straks in HCMC is het weer 32gr +. Een behoorlijke overgang dus. Het afscheid nemen valt zwaar vooral voor Hetty, we gaan natuurlijk met veel plezier naar Vietnam maar het gemis van de fam en de kids is moeilijk. Ik ga maandag weer met friise moed aan het werk.Het werk dat niet heeft stil gelegen. Mijn Evides collega Willem vd Schans heeft me goed op de hoogte gehouden, en de opdrachten goed uitgevoerd. Dus alles loopt zoals verwacht. Het is dus afscheid nemen en weer op naar nieuwe avonturen. Als we morgen in het vliegtuig zitten dan vieren we Hetty haar verjaardag, jammer genoeg niet met de hele groep bij elkaar. Maar wij hebben deze keuze gemaakt, en daar hebben we geen spijt van. Dus tot in vietnam.